De ongeslagen status van Mare Volley / Heren 1 heeft dit seizoen niet lang stand gehouden, in de tweede thuiswedstrijd is de status al naar de galemiezen. Het zag er aanvankelijk zo mooi uit. In de openingsset werd de sterke combinatie van jong talent en routine van Saasveldia compleet overdonderd: 25-16. De tweede omloop werd al lastiger, maar met 25-23 werd de tweede setwinst binnengehaald. In het derde bedrijf waren het de gasten die van meet af aan de overhand hadden. De Noord Deurningse formatie wist een 2-5 achterstand nog recht te trekken tot 7-7 en een 8-13 terug te brengen tot 12-14, maar daarna was het gedaan: 20-25. Het herstel in de vierde set was krachtig middels 8-2. Het vervolg een stuk minder, de gasten uit Saasveld kwamen er direct overheen middels 8-9. Tot 16-15 bleef de thuisploeg aan de goede kant van de score. Daarna ging het via 16-20 en 17-25 goed mis. In de bonusset kon de thuisploeg slechts genieten van een voorsprong bij 3-2, daarna moest het voortdurend in de achtervolging . De voorsprong voor de gasten liep op tot maximaal drie punten, welke de thuisploeg bij 13-13 had weggewerkt. Uiteindelijk sloeg Saasveldia op het derde matchpoint toe, 15-17, en de uitzinnige taferelen aan de andere kant van het net spraken boekdelen over de beleving van dit unieke treffen. Natuurlijk is de winst in zo’n gedreven clash de ultieme beloning, maar ook de verliezer mocht meer dan tevreden zijn. En dat waren de Mare Volley heren blijkbaar op. Het is goed dat Corona nog de vervroegde sluiting van de horeca eist, anders was de big party waarschijnlijk tot in de kleine uurtjes doorgegaan.

 

 

 

 

 

 

 

Qua ranglijst zijn het mooie tijden voor Mare Volley / Heren 1: al twee seizoenen lang voert het de ranglijst aan. In het voorgaande seizoen was dat weliswaar leuk, maar niet zo veelzeggend. De Noord Deurningse formatie verloor, na een prachtige wedstrijd, van een kwalitatief uitstekend Time Out. Echter bij het afbreken van de competitie vanwege de lockdown, was het Mare Volley vlaggenschip één der weinige ploegen welke de volle vier wedstrijdronden had benut en zo een soort van Herbstmeister, of eigenlijk gewoon kampioen, werd.

Het ultrakorte seizoen tot nu toe verloopt qua resultaat opperbest. In de openingswedstrijd van het seizoen werd het kwalitatief sterke VVA in twee sets weggezet. De derde doorgang verliep een stuk lastiger. Op 20-21 achterstand raakte een VVA speler dusdanig geblesseerd dat de gasten niet verder wensten te spelen. De 4-0 winst werd een papieren afhandeling. Daarna volgde in de eerste wedstrijd buitenshuis Wevo Heren 2. Alhoewel de eerste twee sets moeizaam waren, waarvan er één verloren ging, waren de Weerselose reserves niet echt een serieuze graadmeter. De eerste echte testkees zou Flevoll uit worden. Dat werd het niet. Deels door de ploeg uit Fleringen, dat middels de libero en de spelverdeler niet bepaald de sterkste punten etaleerde. Maar het werd evenmin een  testkees door de Mare Volley gasten, die ondanks de lockdowns getuigden van sterke groei. Met een unieke vijfpunter werd Fleringen verlaten.

De historie met Saasveldia behelst slechts één ontmoeting. Die was in het seizoen 2019 – 2020. De ontmoeting in Saasveld was de tweede pot van het seizoen in de formatie met de vier jonge nieuwelingen erbij. Een sterke openingsset werd niet bekroond met winst, 26-24 voor Saasveldia, en daarna kwam het Mare Volley vlaggenschip niet meer in het stuk voor. Met 25 tegen 21, 19 en 15 kon Saasveldia de vijfpunter bijschrijven. Van een return in de Mare kwam het niet meer, de eerste Corona lockdown verhinderde dat. Duidelijk in die ene ontmoeting werd wel dat Saasveldia een andere ploeg is dan in andere kleine dorpen zoals Fleringen of Vasse. Dat staat garant voor een potje boerenpummelvolleybal, ongenuanceerd hard klepperen. De ploeg uit Saasveld heeft wel routine in de ploeg, maar ook veel jong talent dat technisch goed onderlegd is.

Mare Volley spelverdeler Roel Westemeijer is gezegend met een kwaliteit welke op tweede klasse niveau vrij uniek is, zijnde een scherpe sprongopslag. Zijn concullega aan de overkant van het net beheerste hetzelfde kunstje. Verschil moest er, op dat moment, zijn. De ballenopgooier in Saasveldse dienst maakte het eerste puntje, waarna Roel Westemeijer eroverheen ging tot 4-1. Teamcaptain Luc van Deth serveerde van 7-5 naar 10-5. Op een fraaie hoog voor de pot set up van Roel Westemeijer klom Nick van Deth er aan de buitenkant hoog in en kleunde fraai de 12-6 binnen, waarmee hij zichzelf aan opslag hielp en de 15-6 liet noteren. Her en der wat foutjes lieten de gasten terug komen tot 21-16, waarna Luc van Deth heel fraai de openingsset besloot met 25-16 waarvan de laatste twee directe punten uit ketspassings waren.

In de tweede omloop moest de Noord Deurningse formatie voor het eerst in de achtervolging. Na de 1-0  door Roel Westemeijer leverde de eerste opslagbeurt van de gasten een 1-3 op, waarna de thuisploeg tot 13-14 in de achtervolging bleef. Dat betekende niet dat het legendarische duel maar wat voortkabbelde, integendeel. De 8-7 kwam tot stand door Jort Johannink die een bovenhands gespeelde bal op de netrand liet eindigen waarna het projectiel dood neerviel. De gasten antwoordden met een opslag die eveneens  op de netrand eindigde om daarna dood neer te vallen. Drie opeenvolgende scores van Nick van Deth aan de buitenkant brachten de thuisploeg bij 17-16 weer op voorsprong. Het Mare Volley vlaggenschip zag ondanks wat memorabele momenten de voorsprong gehandhaafd blijven tot 1 punt. Een heerlijke driemeteraanval van Jort Johannink, 18-17, werd gevolgd door een zoals dat in volleybal is getiteld prefect uitgevoerde B-aanval middels de combi Roel Westemeijer / Ties Heesink. Om het voor de niet volleybaldeskundige uit te leggen is lastig. Het is een snelle combinatie waarbij de midspeler niet zoals gebruikelijk dicht bij de spelverdeler blijft, maar om het blok te verrassen juist een paar meter afstand neemt. Dat is wat de combinatie zo moeilijk maakt: de spelverdeler moet een ultrakorte bal over wat meters wegspelen, en de mid moet in vertrouwen van de goede set up er al “hangen”. Als zo’n aanval lukt is het dik kicken, en dat was het ook zeker. De grootsheid van de aanval leek Saasveldia ook even uit het lood te slaan, zodat het twee punten achter kwam. Het bleef daarna de galavoorstelling van Ties Heesink, die met een blok op de Saasveldse  buiten de 22-19 liet aantekenen en vervolgens met een “gewone” steig de 23-21 binnen sloeg. Na een lekkere en lange rally scoorde de Saasveldse mid weer makkelijk, 23-22, en sloeg Jort Johannink op achterover buiten het speelveld: 23-23. Aan de buitenkant sloeg Nick van Deth het setpoint voor 24-23 binnen. De set kreeg de thuisploeg wat in de schoot geworpen omdat de leidsman affloot voor dragen, hetgeen de gasten allerminst met instemming begroeten. Enigszins voor te stellen. Zelf zou ik als man op de bok niet snel een set besluiten met een technisch fout, dan moet het wel echt een lelijkerd zijn. Maar ja, ik ben niet de man op de bok. De leidsman zat er kort op en besloot dat de draagbal ondraaglijk was: 25-23.

De derde set begon leuk met een molenwiekklap van Martijn Lammers voor 1-0, waarbij het eigenlijk wat vreemd is dat deze specialiteit van het Lammers huis dit seizoen opvallend vaak mislukt is. Na een lekkere score van Luc van Deth aan de buitenkant voor 2-2, sloegen de gasten een gaatje naar 2-5. Een heerlijke korte serve van Nick van Deth dichtte het gaatje bij 7-7, waarna Saasveldia wederom makkelijk uitliep naar 7-12. Het patroon herhaalde zich doordat de thuisploeg weer dichterbij kroop. Een paar lekkere rammers aan de buitenkant en een lastige serve van Martijn Lammers maakten 12-14, welke direct gecounterd werd naar 12-18. Dat 18^e punt was een ketser van de man in het groen, libero Robbin Groeneveld. Als de specialist in de passing een directe passfout maakt, dan staat het symbool voor een Mare Volley ploeg die op alle fronten teveel fouten maakt. De thuisploeg liet nog wel wat aardige punten noteren, maar kwam niet dichterbij. Nu waren het de gasten die niet diep hoefden te gaan voor het setpoint. Een terecht afgefloten netfout van Martijn Lammers leverde de 20-25 op.

Koppen bij mekaar steken, en weer doorrrr. Roel Westemeijer bracht de 2-0 op het bord, dat werd gepareerd tot 2-2. Martijn Lammers knalde serverend door naar 8-2. Gek genoeg liet de thuisploeg het direct lopen, en kwam de ploeg uit Saasveld er met één opslagbeurt overheen naar 8-9. De time-out leverde het puntje voor trainer / coach Ruud Veldscholten op, na de pauze volgde een uitgeslagen opslag. Door twee rake blokkeringen wist de Noord Deurningse formatie weer voorsprong te bemachtigen op 14-13 en een schitterende klap op achterover van Martijn Lammers hield het puntje voorsprong intact tot 16-15. In een vreemde afsluiting kreeg de thuisploeg daarna geen punt meer mee. Of beter gezegd: er werd nog wel een 17^e punt behaald, maar dat was een bal-glipt-door-de-vingers bal van de Saasveldia spelverdeler welke zich hiervan afgezien overigens opwierp als een zeer begenadigd ballenopgooier. Hoe de drooglegging in punten tot stand komt, ziet er bedenkelijk uit. Michiel Westerhof die een bovenhands gespeelde bal buiten de lijnen doet belanden. Een set up van Roel Westemeijer die langs alles en iedereen heen gaat en uit vliegt. Nog een keertje een ketser van passing-specialist libero Robbin Groeneveld. Zo’n op slot zitten slot van de set is zeker niet de eerste keer maar het blijft merkwaardig. Met 17-25 moest de barrage een beslissing forceren.

Ook in de bonusset bleef het verloop wat merkwaardig. De gebroeders Luc en Nick van Deth zorgden voor 3-2. De derde ketspassing van passing-specialist libero Robbin Groeneveld, merkwaardig, zorgde voor 4-6. Door slimme scores van de gasten aan de buitenkant, voornamelijk door de Mare Volley handjes mee te pikken, kwam er een puntje voorsprong bij: 6-9. De driepunter achterstand bleef tot 10-13, maar in een uiterste krachtinspanning werd dit omgezet naar 13-13 vooral door een op toeren zijnde Nick van Deth. Het eerste setpoint op 13-14 werd weggewerkt door een prachtige driemeteraanval van Luc van Deth. Het derde wedstrijdpunt werd door de gasten benut. Twee scores aan de buitenkant, die via de Mare Volley blokkering werden weggetikt, lieten het enerverende treffen bij 15-17 eindigen.

Natuurlijk; het was een prachtige pot om winnend af te sluiten. De doldwaze taferelen bij Saasveldia gaven aan dat het ook voor de gasten een bijzondere pot volleybal was geweest. Spelers kropen bij elkaar op de schouders, liepen een doldwaas rondje om het veld of lieten oerkreten door de zaal heen schallen. Eerlijk is eerlijk: het was ook een prachtige pot om te verliezen, maar die tevredenheid was er na het laatste fluitsignaal nog niet. Die kwam wel snel, getuige het feit dat de heren het niet bij één versnapering na de wedstrijd hielden. De telefoon werd aangesloten op de geluidsinstallatie in de zaal zodat er een soort van discotheek ontstond. Een kwartier voor de horeca sluitingstijd van tegenwoordig, moesten de heren gemaand worden toch maar eens onder de douche te stappen.

Net voor het douchen hoorde ik in de discotheek een wat alternatieve dance-kraker “the silverscreen  shower”. Wanneer op Lowlands het programma tegen middernacht is afgelopen, beginnen de nacht DJ’s. Die beginnen met een openingsrammer van Underworld, Chemical brothers, Fatboy slim, “Heads will roll” van yeah yeah yeahs of iets in die trand wat geheid voor een bak energie zorgt. Of die dus, Felix the housecat met “the silverscreen  shower”. Ik moet het nog even navragen, maar wie kent die plaat uberhaupt en heeft m op de telefoon staan. Zou het Peter zijn? Het gaf wel weer inspiratie voor een nieuw inspeelmixje.Het valt waarschijnlijk wel te mixen met dingen die de heren graag willen horen, zoals Scooter. Of het te mixen valt met hun nieuwe ontdekking “knuppelhout is knuppelhout”, dat wordt een enorme uitdaging.