Het is ongetwijfeld het meest gebruikte woord van 2020 en dat zal in 2021 ook wel zo blijven, terwijl tegelijkertijd niemand het er nog over wil hebben. Corona houdt nog steeds de hele wereld in zijn greep, inclusief het Nederlandse volleybal. Op zaterdag 7 maart werd de laatste wedstrijd gespeeld in de competitie die nog lang niet geklaard was, maar onmiddellijk ten einde kwam. Een weekeinde eerder, vrijdag 28 februari 2020, was de laatste wedstrijd van Tuincentrum Oosterik / Heren 1 in Kulturhus de Mare. Het Noord Deurningse vlaggenschip was tegen de subtopper van destijds Polstars niet geheel kansloos, maar ging wel zonder setwinst van het eigen veld af. Dat na de maandenlange gedwongen pauze uitgerekend hetzelfde Polstars weer de tegenstander vormde en er nu een meer dan prima 3-1 winst de boeken in ging, mag gerust sensationeel worden genoemd. Enerzijds is het een feit dat het nog geen fuck zegt: de openingsronde in een seizoen brengt vaker uitslagen die in het licht van de verdere competitie bevreemden en het seizoen is clichématig nog lang. Aan de andere kant is het toch een veelzeggend resultaat. Het geeft vorm aan het goede gevoel dat er heerste. De nieuwe lichting jongeren lijkt ingepast en de Oosterik ploeg geeft de indruk een stuk gegroeid te zijn ten opzichte van het aanpassingsseizoen dat achter de formatie lijkt te liggen.

 

 

 

 

 

 

Voor maart van dit jaar stond Corona synoniem voor een buitenlands zomerbiertje dat blijkbaar alleen door het erin mikken van een stuk citroen te hachelen is. Heel snel en zeker werd Corona synoniem voor een ellendig virus. Aanvankelijk leek het een veredelde griep. Dat werd al snel meer, maar na de lockdown van het ganse land leek het voor enkele weken. Even een paar weken niet naar het café, even doorbijten, en dan is alles weer normaal. Niet dus. Oud Oosterik / Heren 1 Sascha Pil heeft op zijn visitekaartje staan “directeur Sascha Pil podium- en evenemententechniek”. Zijn business zal sinds half maart volledig plat liggen, mede een reden om gewoon maar weer eens mee te trainen met de oude gabbers. Het geldt natuurlijk voor de hele business. Dat Pinkpop niet door zou gaan, kon niemand zich voorstellen maar Corona bleek sterker. Jammer dan, maar de laat zomer festivals als Lowlands moesten het dan maar worden. Niet dus, ook van de rol gehaald. Carnaval 2021 is al geschrapt, alhoewel dat voor Mare Volley als volleybalteam wellicht goed nieuws is. En Pinkpop en Lowlands 2021? Wie het weet mag het zeggen.

Tuincentrum Oosterik / Heren 1 sloot ongewild het seizoen af op vrijdag 6 maart. Van al het leed dat het Corona virus heeft veroorzaakt en nog veroorzaakt, is het stoppen van de Nederlandse volleybalcompetitie een onbeduidende voetnoot. Maar het is vooral….raar. Als sporter werk je toe naar een laatste wedstrijd. Misschien moet er organisatorisch nog wat geregeld worden, Jantje of Pietje speelt zijn laatste wedstrijd en daar hoort een bierpakket bij, is er sportief nog iets te halen of is het middels een paar kilo chicken wings de laatste aanslag op de verenigingskas. Maar lang voor de laatste wedstrijd is het plots over en uit. Geen wedstrijden meer tot 31 maart. Dat niet veel later 6 april wordt. En wederom niet veel later is het helemaal geen wedstrijden meer. In de tussentijd gaat Kulturhus de Mare dicht. Ook geen trainingen meer.

Nu wordt het echt gek. Die unieke Mare Volley humor van die unieke Mare Volley jochies is ook locked down. Bij de laatste training van een seizoen wens je elkaar een fijne vakantie en zo. Wat is dit raar. Corona heeft ons van elkaar losgerukt, zo lijkt het wel. Normaliter komen we elkaar wel tegen in een Doarpse kroeg, maar ja, ook locked down.

Zes wedstrijden zijn er komen te vervallen, waarvan vier in eigen Kulturhus de Mare. Op het moment dat de competitie werd afgebroken, had Oosterik / Heren 1 zich opgewerkt naar de achtste plek. Dat werd uiteindelijk opgewaardeerd naar plek zeuv’n, omdat de Noord Deurningse formatie minder wedstrijden had gespeeld dan de concurrentie en op basis van betere cijfers nog een plekje steeg. De Mare Volley ploeg bleek bij het afbreken van de competitie weliswaar aan een opmars bezig, maar gezien het verschil met de top zes en de nog resterende wedstrijden leek die zevende plek het hoogst haalbare.

Zowiezo mochten de heren zeer content zijn met die zevende plek in de eindrangschikking, want daar zag het lange tijd niet naar uit. Voor aanvang van het afgebroken seizoen moesten drie spelers hun volleyballoopbaan gedwongen beëindigen. Thomas Groeneveld, all rounder in het midden als ook aan de buitenkant,  zag zich na herhaaldelijk verrekte enkelbanden gedwongen de volleybalschoenen in de wilgen te hangen. Eerste spelverdeler Marc Lohuis verrekte de enkelbanden minder herhaaldelijk, maar die ene keer dat het gebeurde zorgde ervoor dat diezelfde enkelband er blijkbaar helemaal niet meer is. Hoe dan ook: Marc kon zich gaan richten op het trainen en coachen van de voorheen Set Up reserves, die door terugtrekking van de hoofdmacht van de Ootmarsumse vereniging per ongeluk zelf het vlaggenschip werden. Vervangende spelverdeler en diagonaal Ramon van de Weijer had geen fysieke malheur. De jongeman ging werken en wonen in de polder. De oversteek op de vrijdag naar het Twentse platteland werd te belastend.

Getalsmatig werd het afscheid van drie spelers ruimschoots gecompenseerd met de vier Denekampse jonge talenten Ties Heesink, Jort Johannink, Roel Westemeijer en voormalig Heren 2 speler Mart Willemsen. Het viertal besloot hun heil in Noord Deurningen te zoeken na het ter ziele gaan van SetDeko, het samenwerkingsverband van de twee naburige verenigingen Set Up en DeVoKo. Met een viertal nieuwelingen is een aanpassingsperiode van bijschaven en routine kweken volstrekt logisch. Maar eerlijk is eerlijk: het talent was onmiskenbaar, maar het inpassen duurde langer dan waar rekening mee werd gehouden. Het Noord Deurningse vlaggenschip circuleerde een half seizoen lang rond de tiende en elfde plek, en wist dat het degradatiespook op de hielen zat. Op 6 december 2019 werd de situatie wat precair, toen de Mare Volley formatie een dikke 4-0 bij de nummer elf in competitie Esch Stars moest incasseren. De Oosterik ploeg behield de tiende plek, maar zag de voorsprong op de nummers elf en twaalf slinken tot slechts één en twee punten. Daarna zette de Noord Deurningse ploeg een indrukwekkende opmars in. Hele knappe overwinningen in eigen de Mare op de jonge talenten van WVC Volley (4-0) en Flevoll, een zeer knappe vijfpunter uit bij Devoc en een min of meer noodzakelijke vijfpunter bij de latere degradant Wevo resulteerden in de uiteindelijke zevende plek. Gezien het bouwproces een prestatie om met trots op terug te kijken.

Vorig seizoen is de fundering neergelegd en is er langzaamaan een bouwwerk komen te staan. Het gevoel dit seizoen is goed. Het gevoel dat er uitgekeken kan worden naar de leuke dingetjes, de tierelantijntjes. Er komt een uitbouw bij middels een serre, jij mag een inloopkast hebben maar dan wil ik in de tuin een mancave. Zoiets.

Maar ja: goed gevoel of niet, tegenstander was wel Polstars. Net als Oosterik / Heren 1 ook een vrij recent eerste klasse verleden, en in vrijwel alle andere seizoenen een top drie notering in de tweede klasse. In het vorige afgebroken seizoen kreeg het Noord Deurningse vlaggenschip van de acht gespeelde sets er slechts ééntje mee. En dat kwam eigenlijk omdat de meest bepalende Polstars speler een setje rust werd gegund. In eigen de Mare kreeg de Oosterik formatie niks mee en moest het dus 0-4 incasseren.

Dat de thuisploeg er alles aan zou doen om in deze editie er niet weer met een 0-4 af te gaan, bleek uit de energieke manier waarop het nieuwe seizoen werd aangevlogen. Martijn Lammers wist met zijn eerste opslagbeurt, waarin inbegrepen een ace, een 5-0 voorsprong neer te zetten. Na de 9-3 ging het even hard de voor de thuisploeg verkeerde kant op. De gasten gingen erop en erover. Na de 9-10 was het Peter van Deth die zijn ploeg weer op de rails zette met een fraaie score door het midden en direct daarna gevolgd door een lekker blok op zijn midcollega aan de overkant van het net. Michiel Westerhof maakte het met strakke opslagserie volmaakt tot 15-10. De voorsprong kromp tot 17-15, waarna dezelfde Michiel Westerhof met een mokerslag de vijfpuntenmarge weer terug bracht bij 20-15. Met nog een fraaie aanval op achterover gescoord door Jort Johannink, werd de eerste setwinst via 25-21 een feit.

In de tweede doorgang was het opnieuw Martijn Lammers die serverend groot verschil wist neer te zetten. In zijn serie tot 7-1 zaten liefst vier directe punten doordat de Polstars passing het leder vooral richting plafond wist te sturen. Met een wissel in de passlinie werd getracht erger te voorkomen, hetgeen getuige de 13-4 niet echt lukte. Jort Johannink liet zich in die fase nogmaals gelden door een fraai geplaatste tactische bal en een slim via de handjes van het blok gescoorde aanval. Een paar individuele foutjes van de thuisploeg bracht  Polstars terug tot 15-11. Roel Westemeijer bracht met zijn scherpe sprongopslag de thuisploeg van 19-14 naar 23-14. Daar hadden de gasten geen antwoord meer op. Michiel Westerhof sloeg via de Polstars blokkering het laatste punt binnen: 25-18.

In het derde bedrijf kende de thuisploeg een paar fases waarin de concentratie wat leek weg te ebben, waardoor er wat foutjes achter elkaar werden gemaakt. Zo ging het van 5-3 voorsprong naar 5-7 achterstand, hetgeen de gasten tot 6-12 wisten uit te bouwen. De thuisploeg knokte terug en via een fraaie ace van Ties Heesink werd de 10-13 bereikt. De aan de buitenkant veel scorende Michiel Westerhof maakte het verschil minimaal bij 12-14, waarna de gasten met een tussensprintje tot 12-18 kwamen. Ondanks verwoede pogingen om ook dit verschil van de borden af te krijgen, wist Polstars de leiding te behouden en een 20-25 neer te zetten.

In de vierde set leek het even lastig te worden voor de thuisploeg, maar Jort Johannink wist na een gelijkopgaand begin de eerste voorsprong van de Mare Volley ploeg neer te zetten middels 6-5. Michiel Westerhof zorgde met een wervelende opslagserie dat het puntje verschil op 7-6 werd uitgebreid tot 13-6. Dat bleek nog geen veilige haven, want een stevig potje serveren van Polstars leverde 14-12 op. Martijn Lammers sloeg op de achterover een hele fraaie binnen voor 16-13. Tot 19-17 bleef de marge gering, waarna Jort Johannink zijn prima optreden bekroonde door van 19-17 naar 22-17 te serveren. Peter van Deth liet door het midden het laatste punt van de wedstrijd noteren: 25-19.

Hoe knap de 3-1 winst ook is, het is natuurlijk geen moment om hoog van de toren te blazen. De eerste speelronde in een nieuwe competitie levert geregeld opmerkelijke uitslagen op. Wanneer Corona niet weer spelbreker is en dit seizoen alle 22 wedstrijdronden afgewerkt kunnen worden, dan zal Polstars normaliter hoger in de ranking staan dan het Noord Deurningse vlaggenschip. Maar dat geeft ook juist aan waarom de 3-1 winst zo knap is. In het vorige seizoen, februari van dit jaar, moest Oosterik / Heren 1 in eigen de Mare een 0-4 nederlaag slikken tegen Polstars en een dik half jaar later is de jonge Noord Deurningse ploeg zover dat het tegen dezelfde sterke tegenstander een 3-1 winst kan behalen. Verder valt er niets van te zeggen, omdat Tuincentrum Oosterik / Heren 1 in Polstars toevallig een ploeg trof die het ook vorig seizoen in de competitie tegen kwam. Vrijwel alle andere tegenstanders zijn onbekend. Te beginnen komende zaterdag om 13:00 uur bij Amicitia, een kleine splintergroepering uit Enschede.