Op valentijnsvrijdag 14 februari wist Tuincentrum Oosterik / Heren 1 zichzelf op een liefdevol cadeau te trakteren door met 3-1 van eeuwige rivaal Flevoll te winnen. Het gebrek aan ritme, in dit kalenderjaar werden slechts twee uitwedstrijden gespeeld, leek zich te vertalen in een moeizame opening. De gasten uit Fleringen wisten via 1-4 en 5-9 gemakkelijk uit te lopen naar 8-16. Een prachtige serie sprongopslagen bracht de thuisploeg van 8-16 naar 17-16 en liet het duel kantelen. De thuisploeg tankte vertrouwen en sloeg zich vooral door het midden naar de 25-22 winst. Eenzelfde soort serie sprongopslagen bracht een 6-0 in het tweede bedrijf. De Oosterik ploeg was op een geweldige manier los en alles leek te lukken. Met name vanachter de serveerlijn volgden series kanonskogels. Via 13-3 en 19-5 werden de gasten volledig zoek gespeeld naar 25-7. In de derde doorgang was het precies tegengesteld. Na de 5-4 serveerden de gasten naar een dubbeldikke 6-14 en waren losgeslagen, terwijl er bij de thuisploeg van alles fout ging. De set ging verloren met 15-25. In de vierde set volgde krachtig herstel, via het bekende patroon van de serie sprongopslagen. Dat zorgde ervoor dat de 8-8 een 14-8 werd, en in wederom een heerlijke fase werd de 25-16 winst en 3-1 wedstrijdwinst neergezet.

 

 

 

 

 

 

In het kalenderjaar twentytwenty had Tuincentrum Oosterik / Heren 1 vier wedstrijden in de bagage moeten hebben. Het werden er echter twee, allebei buiten de muren van het eigen Kulturhus de Mare. De geplande thuiswedstrijd ging op verzoek van tegenstander Saasveldia naar april, en de andere geplande thuiswedstrijd tegen Polstars is op verzoek van de Mare Volley formatie verplaatst naar de vrijdag na carnaval. Een wedstrijd verplaatsen gebeurt natuurlijk niet uit flauwekul. Feit is dat qua aantal wedstrijden de Oosterik ploeg ver achter loopt bij de rest van de teams. Maar in de nog steeds voortdurende situatie van serieuze degradatieperikelen lijkt de per ongeluk ontstane situatie haast voordelig te zijn. De stand voorafgaande het duel tegen Flevoll was als volgt:

7          Devoc 2                     15       32

8          Rivo Rijssen 3         17       32

9          Mare Volley 1           13       26

10       WVC Volley 2          15       25

11       Esch Stars 1             16       23

12       Wevo 2                      14       16

Reglementair dalen de nummers 11 en 12 af naar de derde klasse, en moet de nummer tien proberen via opvullingswedstrijden het vege lijf te redden. Wat zegt de ranglijst? De routiniers van Wevo 2 hebben jarenlang het kunnen uitzingen, maar lijken dit seizoen de onderste plek niet te kunnen ontlopen. Qua punten is het verschil tussen nummer voorlaatst Esch Stars en de Mare Volley formatie gering, maar de drie wedstrijden meer gespeeld voor de Vasserse sterren zou hun wel eens kunnen opbreken. Op de nummer tien positie van WVC Volley 2 moet Oosterik / Heren 1 zich niet richten. De ploeg uit Wierden is een verzameling jong talent dat vooral wat onbezonnen aan de ontgroening in het seniorenvolleybal begon. Maar in de tweede seizoenshelft wist WVC aansprekende resultaten te boeken. Enkele namen komen terug bij de hoofmacht van WVC Volley, dat derde divisie speelt, zodat een enkeling wat bagage van een behoorlijk hoger niveau meeneemt. Het Noord Deurningse vlaggenschip moet zich vooral richten op de nummer acht positie van Rivo 3. Het puntenverschil van zes is redelijk ruim, maar de ploeg uit Rijssen heeft liefst vier wedstrijden meer gespeeld. Ook de nummer zeven plek van Devoc ligt binnen de mogelijkheden. Hierbij moet aangetekend worden dat de ploeg uit Delden ook aardige resultaten laat zien, uitgezonderd de 0-4 te Delden tegen Oosterik / Heren 1.

De ranglijst maakt ook duidelijk waarom er bij het puntloze verlies bij de vrijwel zekere kampioen VVA geen man overboord was. Maar om in de buurt te komen van Rivo, was winst in eigen huis tegen Flevoll zeer gewenst. Dat is gemakkelijk praten, maar in praktijk een verdomd lastige opgave. De ploeg uit Fleringen is in de geschiedenis veelal de sterkste gebleken. Het verschil werd in de loop der jaren geringer. In het jaar dat Flevoll kampioen werd, finishte Oosterik / Heren 1 met een punt achterstand op de derde plek. Het seizoen erop was het voor het eerst andersom: de Mare Volley formatie werd kampioen en liet Flevoll achter zich. Tegen het sterk verjongde Noord Deurningse vlaggenschip liet Flevoll niet na aan te tonen dat de verhoudingen weer veranderd zijn: te Fleringen wist de Mare Volley formatie nipt de bonusset in te pikken, na drie sets kansloos te zijn gelaten.

De Noord Deurningse formatie begon hoopvol middels teamcaptain Luc van Deth die aan de buitenkant de 1-0 binnen sloeg. Daarna leek de thuisploeg ritme tekort te komen; de twee wedstrijden in acht weekenden leken niet bevorderlijk te hebben gewerkt. Twee aanvallen eindigden in het blok, twee opslagbeurten eindigden in het net en een ketser van de specialist in de passing bracht de gasten op 2-5. De gebroeders van Deth hadden serverend het vizier wel op scherp staan, waarmee de Mare Volley ploeg in de race bleef. Luc wist de 2-5 tot 4-5 te dichten, Peter serveerde heel scherp van 5-9 tot 8-9. De gasten uit Fleringen lieten zich niet onbetuigd en serveerden eveneens met scherp. De thuisploeg kwam in de passing in de verdrukking en ging fouten maken, vooral in het vervolg na de moeizame passing. Vier aanvallende fouten, waarvan een bovenhands gespeelde bal die buiten de lijnen werd gedrukt, en nogmaals een ketser van de man in het groen brachten een schier onoverbrugbare 8-16 op het bord. Veldmaarschalk en spelverdeler Roel Westemeijer, wat een baas is dat zeg, liet voor de derde keer dit seizoen een duel geheel de andere kant op kantelen. Dat gebeurde met zijn zuivere en moeilijke sprongopslag. Nou ja, de serie bracht eigenlijk maar één direct punt middels een ketser in de Fleringse passing. Maar het was nu Flevoll dat niet onder de druk uit kwam en zich tevreden moest stellen met de bal over het net spelen. Plots bezat de Mare Volley aanval wel de scherpte om de kansen af te maken. Martijn Lammers joeg 9-16 binnen en liet het op 10-16 volgen door één der memorabele hoogtepunten uit Mare Volley geschiedenis. De man in het groen verstuurde een passing op maat naar de spelverdeler, die de bal afgevlakt en snel naar de buitenkant transporteerde. De Flevoll blokkering stond door de snelheid nog aan de grond genageld en kon niet anders dan toezien hoe Martijn Lammers knalhard de bal tegen de vloer joeg. Vooral door de snelle en perfecte set up werd het een aanval uit het boekje. Luc van Deth op achterover, Martijn Lammers aan de buitenkant en Roel Westemeijer vanaf de serveerlijn beantwoordden de Flevoll serie van 8-9 naar 8-16 met meer dan gelijke munt: van 8-16 werd het 17-16. De terugkeer uit eigenlijk kansloze positie  gaf de thuisploeg nieuwe energie. Met een sterk blokpunt zorgde Mart Willemsen voor 20-18, gevolgd door een rake blokkering van de breurs Luc en Peter op het eenmansbedrijf van Flevoll zijnde Jeroen Mollink dat drie punten voorsprong voor 22-19 betekende. Een tactisch mooi geplaatste bal van dezelfde Jeroen Mollink, gevolgd door een score door het midden van Peter van Deth hielden bij  23-20 de voorsprong intact. Het was opvallend hoe gemakkelijk de in totaal vier midspelers van Oosterik / Heren 1 gedurende de wedstrijd wisten te scoren, ondanks dat de kracht van Flevoll ook in het midden lag. Een uitserve van de thuisploeg en een ace van de gasten leverden hernieuwde spanning op bij 23-22. Het was Peter van Deth, makkelijk door het midden scorend en gedurende de gehele wedstrijd zeer scherp serverend, die de spanning wist te doorbreken. In eerste instantie werd hij geholpen door Martijn Lammers, die zijn aanval ingehouden hield en nipt over het blok wipte: 24-22. Het slotakkoord was wel door de venijnige opslag van Peter van Deth, waarbij de Fleringse libero een ketser produceerde: 25-22.

In het tweede part werden juist de belangrijke middens van de thuisploeg Mart Willemsen en Peter van Deth aan de kant gehouden, hetgeen er op leek alsof de coach de problemen opzocht. Maar niets bleek minder waar, de nieuwe middens Ties Heesink en Nick van Deth namen moeiteloos de hoofdrol over. Het nieuwe duo breurs Luc en Nick zorgden met een dik blok voor het eerste punt, nadat in een knoert van een rally de bal bijna eindeloos heen en weer was gegaan. Door de lengte van de rally leek Flevoll de tong op de schoenen te hebben, waardoor Roel Westemeijer naar 6-0 kon serveren; overigens vakkundig geholpen door Martijn Lammers als afmaker. Nick van Deth zorgde voor vervolg door alles en iedereen te verbazen met een serie snoeiharde opslagen met een risico waarvan je weet dat het maar één keer goed kan gaan. Maar het ging veel vaker dan één keer goed. Onder meer door drie directe punten middels Flevoll ketsers eindigde het geweld bij 13-3. Storm Dennis had Nederland op dat moment nog niet aangedaan, maar trok een toch wat rare wind door het team. Een golf van ongeloof vermengd met trots; zoiets. Het swingde de pan uit en de hele set was een soort van griezelige perfectie. Luc van Deth deed een voor zijn doen wat kleine duit in het zakje door van 13-4 naar 16-4 te serveren, Michiel Westerhof volgde naar 18-5. Het slotakkoord was vreemd, gewoon omdat niemand wist dat hij dat in huis had. Superstrak serverend deed Ties Heesink zijn eigen ploeggenoten versteld staan. Van 19-5 ging het naar 24-6. Zijn uitserve en daaropvolgend een uitserve van Flevoll lieten de teller stoppen bij een eigenlijk ongeloofwaardige 25-7.

Het is na zo’n set van perfectie aanvoelbaar dat het daarna mis zal gaan, en dat deed het ook. De gasten zetten de opstelling wat anders neer om het serveergeweld van Roel Westemeijer beter te kunnen pareren. Flevoll was vanaf de derde omloop niet meer alleen het eenmansbedrijf Jeroen Mollink, ook de tweede midspeler werd scorend belangrijk. En de thuisploeg gaf het zelf weg. Een 2-4 werd door herintreder Peter van Deth nog omgevormd tot 5-4 voorsprong. Drie identieke opslagen van de gasten, strak langs de lijn diep achterin, werden onaangeroerd gelaten. De drie aces zorgden bij Flevoll voor eenzelfde schwung als bij de thuisploeg een set eerder. Jeroen Mollink was niet meer af te stoppen en klepperde er in korte tijd vier punten in. De thuisploeg was het goede gevoel kwijt en maakte net wat teveel fouten. Bij 12-24 was de achterstand maximaal. Peter van Deth wist serverend de setwinst voor Flevoll even uit te stellen, maar bij 15-25 werd dit alsnog een feit.

Het was een beetje alsof de wedstrijd nu opnieuw ging beginnen, met twee gelijkwaardige teams. Ondanks twee geweldige klappen vanachter de driemeterlijn door Luc van Deth wist de thuisploeg de gasten uit Fleringen niet van zich af te schudden, bij 8-8 was de zaak nog in balans. Baas Roel Westemeijer zorgde nogmaals voor de kentering, met een fijne combinatie van korte en strak langs de lijn dalende opslagen. De 14-8 zorgde voor een soort van ommekeer. Die ommekeer werd definitief door Martijn Lammers, snoeihard op achterover binnen slaand, en twee prachtige aanvallen aan de buitenkant van Michiel Westerhof: 17-10. Jort Johannink deed een fraaie bijdrage met twee scherpe opslagen: 20-11. Flevoll trachtte nog een keer het noodlot te ontwijken door alleen nog Jeroen Mollink aan te spelen, maar ondanks zijn scores kwamen de gasten niet verder dan 20-15. Het laatste punt had niet beter kunnen zijn: Ties Heesink serveerde nog eens superstrak hetgeen aan ace, 25-16 en 3-1 wedstrijdwinst tot gevolg had.

Een 3-1 wedstrijdwinst  die wat conflicterende gedachten oplevert. Een 3-1 winst is niet perfect, een set verliezen betekent een smetje. Maar de tweede helft van de eerste en vierde set en zeker de gehele tweede set waren gewoon perfect, swingend en uitmuntend. “Zo trainen we al weken” sprak trainer/coach Ruud Veldscholten; zichtbaar opgelucht en voldaan dat het er in een wedstrijd ook voor langere tijd uit kwam. Gelet op deze wedstrijd is het eigenlijk schier onmogelijk dat Oosterik / Heren 1 nog moet vechten om in de tweede klasse te kunnen blijven. Maar ja, de ranglijst liegt niet. De komende wedstrijd is wederom in het eigen Kulturhus de Mare tegen een min of meer dezelfde tegenstander, want de komende tegenstander Polstars is ook een eenmansbedrijf waar vijf spelers in het veld staan omdat er nu eenmaal zes in de basis moeten staan. De opdracht is voor de Mare Volley ploeg wel weer wat zwaarder, want Polstars staat nog weer een stukje hoger in ranking dan Flevoll.

En tussen de twee sets perfectie tegen Flevoll en de komende pot tegen Polstars is de factor tijd van groot belang. De tijd van carnaval, om precies te zijn. De training een dag na Rosenmontag kent een standaardprocedure: tegen 15:00 uur meldden de eerste vijf personen zich in de groepsapp met “ben er niet, nog volkomen brak”, waarna de training geschrapt wordt. Dan zal ook blijken dat een enkel individu een over het fietspad bewegende lantaarnpaal, dat doen ze anders nooit, niet meer wist te ontwijken en een ander van de fiets naar beneden viel om een stoeptegel aan nader onderzoek te onderwerpen.

Aan de andere kant is zo’n carnavalsbreak misschien zo gek nog niet. Normaliter zou gesteld worden dat er dit weekeinde nog genoten mag worden van de twee sets perfectie, en het vanaf nu weer op zijn Mathijs van Nieuwkerk’s “en weer doorrrr” is. Nu valt de vrije week wel zo dat het geoorloofd is om nog een paar dagen langer te genieten en met het hoofd in de wolken te lopen. Na dat fucking carnaval, afhankelijk van het aantal stoeptegels en lantaarnpalen met hoeveel spelers, is het wel weer “en weer doorrrr”.