Van het volleybalseizoen 2019 – 2020 zit de helft er al weer op. Vlak voor Kerst werd de eerste seizoenshelft afgesloten. Tuincentrum Oosterik / Heren 1 heeft er 11 van de 22 te spelen wedstrijden op zitten. De ploeg had zich na een verjongingskuur geen concreet doel gesteld, hooguit zo spoedig mogelijk inpassen van de vier nieuwe spelers, maar eerlijk is eerlijk: vooraf waren de verwachtingen hoger gespannen dan het voor het tweede seizoen op rij tegen degradatie moeten strijden. Met de huidige negende stek staat de Oosterik formatie net boven de streep. Het zal een krachttoer worden om het vege lijf te redden. In het eigen Kulturhus de Mare treft het de kopploegen, terwijl het de concurrentie in de strijd tegen degradatie vooral buitenshuis ontmoet. Dat betekent dat de huidige miserabele statistiek in uitwedstrijden flink opgepoetst zal moeten worden.

 

 

 

 

 

 

De kerststal is al lang en breed opgeborgen op zolder en ook Drie koningen is gepasseerd, waarmee het not done is om nog de beste wensen te wensen. Maar goed: de beste wensen voor twentytwenty. Toen de piek nog in de boom hing, de Top 2000 naar “Bohemian rhapsody” toe werkte (en tegelijkertijd de Kink 1500 zich opmaakte voor “Black” van Pearl Jam; voor de fijnproevers onder de lezers) en de kerstkalkoen in de oven dreigde aan te branden, eindigde het sportief weinig succesvolle jaar voor Tuincentrum Oosterik / Heren 1. Het debuutjaar in de eerste klasse eindigde met een eennalaatste plek en degradatie naar de overbekende tweede klasse. Marc Lohuis en Thomas Groeneveld eindigden hun volleyballoopbaan vanwege voortdurende enkelproblemen en Ramon van de Weier kon zijn werk en leven in de polder niet meer combineren met het Twentse volleybal. Of zijn volleyballoopbaan er in Huizen op vooruit is gegaan is hier op het platteland eigenlijk ongewis, maar met een clubsponsor genaamd Prima Donna Kaas zou dat zomaar kunnen. Zouden de daar in Huizen de bidons met water hebben ingeruild voor schalen met extra belegen kaasblokjes?

Het samenwerkingsverband tussen het Denekampse DeVoKo en de Siepels van Set Up ’65 eindigde tegelijkertijd. Het spreekwoord “de één zijn dood, is de ander zijn brood” werd hiermee een waarheid als een koe: vier Denekampse SetDeko leden sloten zich aan bij Mare Volley, waarmee voorkomen werd dat de oudgedienden van Heren 2 noodgedwongen een rentree in de hoofdmacht zouden moeten maken. De oud Heren 2 leden kunnen derhalve gewoon met rollator hun wandeling door het doarp blijven maken.

Natuurlijk vergt inpassing van vier nieuwelingen en jongelingen tijd. Dat was eigenlijk ook de enige doelstelling: het inpassen van de jonge garde. Het scenario dat er na een half seizoen ligt, keihard knokken om niet voor het tweede seizoen op rij een klasse omlaag te gaan, lag eerlijk gezegd bij niemand in de kast. Met de eindpositie na een half seizoen, de negende stek, staat de Oosterik formatie net boven de streep. De meest gemakkelijke conclusie is dat de inpassing van de vier nieuwelingen nog niet is gelukt en nog meer tijd nodig heeft. Maar dat is het juist niet. De ploeg is in de breedte sterker geworden en met name op de spelverdelerspositie lijkt er winst geboekt, zonder dat dit een diskwalificatie inhoudt aan de voormalige spelverdeler die momenteel kaasblokjes naar binnen werkt. Het zit ‘m toch echt in de “oude” Heren 1 garde. Oud is in dit geval relatief, het zijn voornamelijk mid-twintigers, maar het gros heeft zo’n 10 tot 15 jaar volleybalbagage. Die weten echt wel hoe het spel gespeeld wordt. Het is natuurlijk prijzenswaardig dat de Oosterik / Heren 1 spelers voor hun liefde van hun leven zittend op de tribune, of bij gebrek daaraan voor hun ouders, in het eigen Kulturhus de Mare tot onwaarschijnlijk prachtige staaltjes volleybal komen. De andere kant, het onherkenbaar optreden buiten de dorpskern, staat in veel te schril contrast. Een logische verklaring ontbreekt vooralsnog. In algemene zin wordt een persoon in iets rustiger vaarwater, baan en vriendin en eigen huisje, ook een stabielere volleyballer. Dat huisje-boompje-beestje verhaal gaat voor een steeds groter gedeelte van het Mare Volley movement op. Dat het niveauverschil tussen wedstrijden binnen de muren van de Mare en die daarbuiten zo extreem groot is, blijft voorlopig een vraagteken. De ploeg presteerde, dat is in het volleybal best gewoon, in eigen huis beter als daarbuiten maar het verschil was nog nimmer zo extreem als in dit seizoen.

Dat vraagteken is tijdens het kerstreces ongetwijfeld niet aan bod gekomen. De traditionele vreet en schransdagen zullen meer in het teken hebben gestaan van de vraag wanneer eten we bij mijn ouders en wanneer bij de schoonouders, of anders praktische problemen welk artikel uit het Mare Volley kerstpakket het eerst aan beurt is (zouden we de enige sportvereniging in het land zijn die kerstpakketten uitdeelt?) dan wel hoe ongeveer met een bak bier in de mik van de Wub terug te komen in huis. En de goede voornemens zullen net als de rest van Nederland bestaan uit gezonder leven, stoppen met roken en afvallen. De puntenpot buitenshuis aanvullen is een nog niet eerder gehoord voornemen. Maar nu de tweede seizoenshelft weer op punt van aanvangen staat, is het wenselijk dit goede voornemen ten uitvoer te brengen. Niet alleen wenselijk, maar ook noodzakelijk. Het Noord Deurningse vlaggenschip ontvangt namelijk de topploegen in eigen Noord Deurnings huis, en dient het op vreemde bodem tegen de overige degradatiekandidaten aan te treden. Wanneer de resultaten buitenshuis even pover blijven als in de eerste seizoenshelft, dan loopt de concurrentie weg en is de tweede degradatie op rij bepaald niet ondenkbeeldig.

Bij het aansnijden van de kersstol was de situatie als volgt:

7	Devoc  2	11	23
8	Rivo Rijssen 3	12	22
9	Mare Volley 1	11	21
10	WVC Volley 2	12	20
11	Esch Stars  1	12	16
12	Wevo 2	11	14

 

Afgelopen vrijdag 10 januari begon de tweede seizoenshelft.  Oosterik / Heren 1 had in eigen huis moeten aantreden tegen kampioenskandidaat Saasveldia. Die wedstrijd werd enkele dagen ervoor afgelast. Saasveldia routinier Herman Roetgerink kreeg diezelfde vrijdagavond op het Dinkellandse sportgala de vrijwilligersprijs uitgereikt; van harte proficiat. Verplaatsing kwam de thuisploeg niet eens zo slecht uit, omdat vanwege opkomst van de Greun’n jonker en sik de eerste carnavalsellende de ploeg is binnen gedrongen. De wedstrijd wordt ingehaald op 28 februari. Dat is enkele dagen na de sleuteloverdracht dan wel de bok verbranden, of hoe de afsluiting van het feest der zotten ook mag heten. Ongetwijfeld zullen de carnavalsvierders dan herstellende zijn van een smak met hun fiets tegen de kasseien, of nog gewoon brak zijn. Of verplaatsing  Oosterik / Heren 1 zal helpen of juist niet, zal de toekomst uitwijzen.

De concurrentie zat dit weekeinde niet stil. De nummers zeuv’n, acht en 11 wisten belangrijke punten te vergaren. De stand is momenteel als volgt:

7	Devoc 2	12	27
8	Rivo Rijssen 3	13	27
9	Mare Volley 1	11	21
10	WVC Volley 2	13	21
11	Esch Stars 1	13	18
12	Wevo 2	12	14

De

De komende vijf wedstrijden zijn ongekend zwaar. Drie ervan zijn in het eigen Noord Deurningen tegen nummer drie Saasveldia, nummer vier Polstars en nummer zes Flevoll. Daar tussenin de uitwedstrijd bij virtueel lijstaanvoerder VVA. De serie wordt aangevangen komende vrijdag de 17^e met een uitwedstrijd bij laagvlieger Devoc. Het mag duidelijk zijn dat er nogal wat druk op rust om buitenshuis resultaat te gaan behalen. Het omgaan met druk is per team en per individu verschillend. Ook sommige topteams blokkeren bij te hoge druk, waarvan de Nederlandse dames tijdens de kwalificatie voor de olympische spelen tegen Polen en Duitsland een voorbeeld waren. En anderen gaan er beter van presteren. En de Mare Volley spelers kennende zijn er ook enkelen die het belang van de komende wedstrijd geheel ontgaat, en zich komende vrijdag afvragen waar de reis eigenlijk naar toe gaat. Nou ja, hopelijk komen de Noord Deurningse heren minder gehavend uit de strijd dan de Nederlandse dames. Vrijdag 17 januari vanaf 19:00 uur zal er meer bekend worden. Op vrijdag 24 januari volgt de eerste thuiswedstrijd van 2020 en wel tegen Polstars.