Het volleybalseizoen 2019 – 2020 kent een vreemd verloop voor de hoofdmacht van de Noord Deurningse volleybalvereniging Mare Volley: vier van de vijf gespeelde wedstrijden werden buitenshuis gespeeld. De drie voorgaande uitwedstrijden eindigden in een verliespartij, en het treffen bij Flevoll werd niet de gewenste uitzondering. Sterker: met een flets optreden van een op de degradatieplaats verkerende Tuincentrum Oosterik / Heren 1 werd vrij kansloos verloren van het evenmin hoog genoteerde Flevoll. Door het binnenharken van de bonusset werd het nog net geen verloren avond. Na zo ongeveer een kwart van de competitie is het best alarmfase 1 en alle hens aan dek geworden, maar te Fleringen gaf de Mare Volley hoofdmacht er middels een flets optreden niet direct blijk van er zelf zo tegenaan te kijken.

 

 

 

 

 

 

De mens zit in het algemeen zo in elkaar dat pijnlijke ervaringen zo snel mogelijk vergeten moeten worden. Het liefst, al werkt het nooit zo, met een druk op de knop tot de eeuwige vergetelheid behoren. De uitstatistieken van Tuincentrum Oosterik / Heren 1 zijn van die pijnlijke ervaringen die het liefst met een druk op de knop tot de eeuwige vergetelheid behoren. Maar ja: de realiteit vertelt het verhaal. De meest recente winst buiten het gerieflijke honk van Kulturhus de Mare stamt uit het kampioensjaar en is gedateerd 23 maart 2018, 0-4 winst bij Wevo Heren 3. De promotie naar de eerste klasse levert geen heldenverhalen op. Nou ja, stiekum toch een tweeledig heldenverhaal: de Denekampse doarpsderby van DeVoKo Heren 1 werd gewonnen en in de volgende wedstrijd in de Mare werd de latere kampioen Harambee gedeklasseerd. Maar buiten de muren van de Mare bleef het in het seizoen van degradatie kommer en kwel. Alle elf uitwedstrijden werden verloren. Zelfs bij nummer twaalf en laatst in ranking, Vrivo, ging het Mare Volley vlaggenschip pijnlijk onderuit.

De rentree in de tweede klasse is niet bepaald een warm bad geworden. De wedstrijden buiten de vertrouwde omgeving van Noord Deurningen vormen, zeker niet voor het eerst, een groot probleem. Het helpt bepaald niet wanneer het competitieprogramma per ongeluk zo gepland is dat van de eerste vijf wedstrijden er vier buitenshuis gepland staan. Dat wil zeggen: het helpt bepaald niet is nu de conclusie achteraf. Vooraf maakte dit wat gekke competitieverloop natuurlijk geen ruk uit. De Oosterik / Heren 1 ploeg was inmiddels gepokt en gemazeld in de tweede klasse, had jarenlang een ticket op de vierde plek en uiteindelijk deelname tot het podium met een kampioenschap als beloning, en bij de rentree op een lager niveau maakt het wat rare competitieprogramma natuurlijk niets uit. Natuurlijk is het zo dat Oosterik / Heren 1 met drie afzwaaiers, vooral blessures, en vier jonge nieuwelingen een groeiproces moet doorstaan en niet zomaar weer een hoofdrol zal vervullen in de tweede klasse. Met dat scenario had iedereen rekening gehouden. Eigenlijk was het huidige scenario, Oosterik / Heren 1 wederom knokkend tegen degradatie, door niemand voorzien. Dat geeft op zich niet, onderschatting is iets menselijks, als maar tijdig het besef komt dat het alle hens aan dek is. Dat besef, zo bleek te Fleringen, is er nog niet. Op zich begrijpelijk, maar dat besef moet er wel per direct in komen. Het doet denken aan het almachtige FC Twente dat natuurlijk nimmer en nooit uit de eredivisie zou kunnen degraderen, maar waarbij dat inmiddels twee keer heeft kunnen gebeuren.

Flevoll speelt al een eeuw of drie in praktisch dezelfde samenstelling. Of eigenlijk maakt het geen klap uit in welke samenstelling de ploeg uit Fleringen speelt. Flevoll is midspeler Jeroen Mollink aangevuld met vijf personen om na afloop van de wedstrijd mee in de kantine bier te drinken. Bovendien: ook Jeroen Mollink kan niet alles. Hij neemt vrijwel de gehele passing op zich, ook als voorspeler, en is aanvallend het speerpunt. Maar er zijn ook nog wat anderen nodig om in elk geval de set up te verzorgen en af en toe ook een balletje mee te mogen passen. Het woord veldvulling is voor dit vijftal niet geheel overdreven.

In deze editie was het toch net even anders. De technische uitvoering was niet altijd even fraai, maar aan de buitenkant werd listig via de Mare Volley blokkering gescoord en ook de andere midspeler sloeg makkelijk langs het Noord Deurningse blok heen. Is het de verdienste van Flevoll of de tekortkoming van Oosterik / Heren 1, is dan de vraag? Gevreesd mag worden dat de tweede optie het antwoord is. Dat de Flevoll buitenkant voortdurend de aanval via de Noord Deurningse handjes tot punt promoveert, is hun kwaliteit en verdienste. Dat de Mare Volley midblokkering niets meer heeft in te brengen, is zeker gezien het tweede klasse niveau best zorgelijk. Dat de Flevoll middens vrij baan kregen is bepaald geen incident, ook de middens van Polstars en Saasveldia kon geen strobreed in de weg worden gelegd.

De Noord Deurningse gasten leken met de sprongopslag van Roel Westemeijer voortvarend te beginnen, maar de dadendrang bleef beperkt tot 0-1 voorsprong. Het zou één der weinige keren blijven dat de gasten tot aan het moment dat Flevoll de wedstrijdwinst kon bijschrijven, op voorsprong stonden. De beginfase kende een hoog foutenpercentage aan de kant van de gasten. De 5-2 voorsprong kreeg de ploeg uit Fleringen in de schoot geworpen. Jeroen Mollink gaf namens de Fleringenaren (?? hoe noem je iemand uit Fleringen eigenlijk?) voor het eerst en niet voor het laatst zijn visitekaartje af door naar 9-3 te serveren. Twee rake klappen van Huub Oude Griep aan de buitenkant liet het verschil niet verder oplopen. Een lange en vermakelijke rally bracht Peter van Deth aan opslag en bij 12-8 was het verschil weer te overzien. Met Martijn Lammers rammend aan de buitenkant en Roel Westemeijer voor de tweede keer aan serve werd het verschil gehalveerd naar 13-11. Twee in het net geslagen aanvallen, op mid en achterover, lieten het verschil weer oplopen naar 16-12. Huub Oude Griep, één der weinige spelers die een constant niveau weet te etaleren, bracht de gasten vanachter de serveerlijn naar 19-18. Een strakke aanval op achterover hield het verschil vast bij 20-19, waarna het plots gebeurd was.  Trainer / coach Ruud Veldscholten probeerde de puntendroogte tegen te gaan, door diagonaal Luc van Deth het veld in te dirigeren. Maar de punten vielen aan de andere kant. Met twee tactische ballen kort over het midblok, die de gehele wedstrijd lang niet verdedigd werden, werd de 25-20 in het voordeel van Flevoll neergezet.

Het leek een vlotte afmaakpartij te worden, want het tweede bedrijf liet direct 4-1 achterstand noteren. Teamcaptain Luc van Deth banjerde op achterover 5-3 binnen, hielp zichzelf daarmee aan opslag en liet zowaar de gasten weer aan voorsprong ruiken: 5-6. Jeroen Mollink bewees nog maar eens zijn serveerkunsten, waardoor Flevoll via een behoorlijk aantal Mare Volley ketspassings van 5-6 naar 12-6 uitliep. Opnieuw Peter van Deth wist vanaf de serveerlijn het verschil terug te brengen tot een tweepunter: 13-11. Daar bleef het bij, de gasten werden daarna enigszins zorgelijk weggespeeld. Flevoll liep via 17-11 weg naar 20-13. Michiel Westerhof wist er serverend iets vanaf te snoepen: 22-17. De Mare Volley speler die over het algemeen de meeste punten bij elkaar slaat, hardhitter Martijn Lammers, sloot af met een hem niet helemaal vreemd dipje. Twee mislukte aanvallen zorgden voor 25-19.

De derde doorgang kende eenzelfde beeld. De eerste achterstand was bij 7-4, die opnieuw door teamcaptain Luc van Deth werd gedicht tot 8-7. Jort Johannink wist met een geplaatste aanval op achterover en een fraaie serve de 9-9 gelijke stand neer te zetten. Wederom twee opeenvolgende aanvalsfouten hielpen de thuisploeg in het zadel, waarna Flevoll uitliep tot 13-9. Een kort wedstrijdje fout serveren wonnen de Noord Deurningse gasten wel, hetgeen ze met 22-14 moesten bekopen. Op de side out werd 25-17 neergezet en was de wedstrijdwinst voor de Fleringse formatie.

De bonusset leek geen gestolen puntje op te leveren. Flevoll gebruikte de kortste weg, namelijk twee tikballen in het befaamde midgat. Ook na drie sets hadden de gasten nog steeds geen idee hoe die te verdedigen. Na de 2-0 liep de thuisploeg verder weg naar 7-4. Een fraaie opslagserie van Jort Johannink hielp de gasten weer eens aan voorsprong: 7-8. Via een fraaie aanval op achterover scoorde Peter van Deth de 8-9 en bracht zichzelf aan opslag. Dat ging retestrak. Met twee aces en een direct punt door een ketspassing werd het 8-12. Thuisploeg Flevoll zette even aan en was bij 14-13 alweer langszij. Het puntje voorsprong bleef, ondanks fraaie scores tussendoor van Jort Johannink en  Peter van Deth, staan tot 21-20. Met een verassende vijfpunter lieten de gasten toch nog iets positiefs achter. Twee scores van Huub Oude Griep aan de buitenkant, een lekkere op achterover door Luc van Deth en een ace van Roel Westemeijer brachten het gekoesterde bonuspuntje middels 21-25.

Het treffen tegen Flevoll was een belangrijke graadmeter om niet voor het tweede seizoen op rij in degradatienood te komen. Tenminste: zo had het duel aangevlogen moeten worden, maar Tuincentrum Oosterik / Heren 1 liet geen tot de tenen gemotiveerde indruk achter. De trainer / coach constateerde vertwijfeld dat het aan volleybalinzicht ontbreekt. Zelfs een simpele overzichtstentoonstelling van de tegenstander, is de spelverdeler voor of achter, lijkt aan geen enkele Mare Volley speler besteed. Het gegeven dat de vaste kern van Oosterik / Heren 1 al zo’n tien tot vijftien jaar actief volleybalt, maakt het lastig. Met zo’n staat van dienst zou dat volleybalinzicht er duimendik moeten zijn. En natuurlijk de vraag die erbij hoort: als het er nu nog niet is, wanneer dan wel? Het maakt ook het tweede klasse verblijf een lastig avontuur. Dat is jammer, want dat ze kunnen volleyballen is absoluut wel het geval. En het snot voor de ogen werken kunnen ze ook, al blijft het in dit seizoen met de rentree in de tweede klasse nog teveel achter. Maar ja: met aces serveren en knoeperhard een aanval binnen rammen ben je er nog niet. Dat is allemaal voor niets als het midblok de aanvallen van de tegenstander niet weet te pareren, het achterveld grossiert in mindere of ketspassings en alle tactische ballen op de vloer kunnen ploffen. Er is een hoop werk én motivatie aan de winkel. Hopelijk weet de hoofdmacht van de Noord Deurningse volleybalvereniging Mare Volley het in de degradatiekraker tegen Wevo 2 op vrijdag 8 november in eigen Kulturhus de Mare om te draaien, want verliezen is eigenlijk geen optie.